ชาย BrandNew Sunset
อีกหนึ่งความภูมิใจของ Smallroomcable ครับที่ได้ทำสายสัญญาณให้กับผู้ชายคนนี้ที่ชื่อว่า ชาย มือกีตาร์วง ร๊อค-เมทัลชื่อดัง BrandNew Sunset ที่มีผลงานเพลงดังอย่าง Falling Down , Chasing Me , สุดท้าย ฯลฯ วงที่ผมเชื่อเป็นอย่างยิ่ง ว่าไม่ว่าจะไปเล่นงานไหน งานนั้นต้องมีเสียง เฮ ! ดังๆ มีบรรยากาศของความสนุกสนาน ด้วยดนตรีที่หนักแน่น แต่แฝงไปด้วยตัวโน้ตและเมโลดีที่ไพเราะ ติดหู น่าฟัง มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ทำให้ทุกวันนี้ BrandNew Sunset เป็นวงที่อยู่ในความประทับใจของทุกๆคน รวมทั้งผมด้วย มาดูกันครับว่าเหตุใดผู้ชายคนนี้จึงเลือกใช้สายสัญญาณของ Smallroomcable
ช่วงนี้ BrandNew Sunset เป็นอย่างไรบ้างครับ
ดีมากครับ ก็มีงานเล่นตลอดครับ อัลบัมนี้ก็ได้รับการตอบรับจากแฟนๆดีมากครับ รวมทั้งเพลงก็ได้เข้าชิงหลายๆรางวัลด้วย ตอนนี้ก็กำลังแต่งเพลงใหม่ๆกันอยู่ครับ
กำลังจะมีอัลบัมใหม่เหรอครับ
ครับ แต่คงยังไม่ใช่ในปีนี้ครับ เพราะพวกผมทำงานกันนานครับ อย่างอัลบัมล่าสุดใช้เวลาทำกันมาตั้งสามปี ที่ต้องใช้เวลาเพราะพวกเราทำงานกันแบบแจมกันครับ ใครมีไอเดียอะไรเราก็มานำเสนอกัน แล้วก็ค่อยๆต่อยอดมาจาก จุดนั้น ไม่ใช่ให้ใครคนใดคนหนึ่งรับหน้าที่แต่งแต่เพียงผู้เดียว อยากให้เพลงมีรายละเอียดของทุกๆคนในวงครับ
แรงบันดาลใจ และความเป็นมาของวง BrandNew Sunset ครับ

เริ่มจากพวกผมเป็นเพื่อนกันมานานแล้วครับ อย่างผมกับตูน ( ร้องนำ ) และยุทธ ( มือเบส ) เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ประถม บ้านก็อยู่ใกล้ๆกันนี่แหล่ะครับ แล้วก็ชอบฟังเพลงกันมาตั้งแต่เด็ก แม้ว่าตอนเรียนมัธยมแล้วจะแยกย้ายกันไป ก็ต่างมีวงดนตรีของตัวเอง สุดท้ายตอนหลังเราก็มาคุยกันว่ามาลองเล่นด้วยกัน อยากลองแต่งเพลงทำเพลงกันดู
แต่ละคนก็ชอบเพลงแนวนี้มาตั้งแต่ต้นเหรอครับ
แต่ละคนจะชอบฟังเพลงไม่เหมือนกันครับ แต่จะชอบแนวร๊อคเหมือนกัน อย่างมือเบสจะชอบ Death แต่ผมจะชอบพวก Heavy ยุคปี 80-90 ครับ คือชอบเพลงร๊อคเหมือนกันแต่คนละแบบครับ
ที่มาของชื่อ BrandNew Sunset ครับ

มาจาก กานต์ มือกีตาร์อีกคนครับ เริ่มจากตั้งแต่ประมาณปี 2002 ที่เราตั้งวงกันมา ก็ซ้อมกันแจมกันมาตั้งนานไม่เคยตั้งชื่อให้วง พอถึงครั้งแรกที่จะต้องมีงานเล่นก็ยังไม่มีชื่อวง จนถึงวันสุดท้ายก่อนจะมีงานแล้วเราจึงหาชื่อวงกันได้ BrandNew Sunset มาจากชื่อเพลงๆหนึ่งของวงที่เราชื่นชอบและยกย่องครับ ชื่อวง High Standard เป็นวงพังค์ของญี่ปุ่นที่ไปโด่งดังในอเมริกาและยุโรปครับ ก็ถือว่าเป็นวงจากเอเชียที่ไปไกลถึงต่างทวีป เราก็เลยยกย่องเค้าโดยการขโมย ( 555 ) ไม่ใช่ครับ โดยการเอาชื่อเพลงของเค้ามาใช้เพื่อเป็นเกียรติกับวงเราครับ อีกเหตุผลคือคำว่า BrandNew Sunset ฟังดูน่าสนใจแบบไม่จำกัดแนวดีครับ พอได้ยินชื่อแล้วก็คงอยากทดลองฟังกันดู ผมเปรียบเทียบอย่างวงแนว Metal หรือ Death มักจะใช้คำว่า Black ฯลฯ ซึ่งมันก็สื่อถึงแนวเพลงได้ดี แต่สำหรับเราก็ไม่ได้ต้องการแบบนั้นครับ อยากใช้ชื่อแบบไม่ต้องสื่อถึงแนวเพลงมากกว่าครับ
หน้าที่ต่างๆของคุณ ชาย ในวง Brandnew Sunset นอกเหนือจากการเป็นมือกีตาร์ครับ
ก็..คอยเก็บตังครับ ( 555 ) ไม่ใช่ครับ ถ้าเป็นแต่ก่อนผมจะคอยดูแลประสานงาน ติดต่องานกับฝ่ายต่างๆ เป็นงานธุรการให้กับวงครับ แต่ช่วงหลังตั้งแต่เข้ามาอยูกับ Sony ก็มีคนคอยดูแลเรื่องเหล่านั้นให้ครับ เราก็เลยมาเต็มที่กับเรื่องเพลงอย่างเดียว
เริ่มใช้สายของ Smallroomcable มาตั้งแต่เมื่อไรครับ
ประมาณ 2 ปีได้ครับ ตอนนั้นผมเห็นของพี่เต้ยไปโฆษณาอยู่บนหน้า Classified ของ GuitarThai.com ก็เลยสนใจอยากทดลองดู พอได้ทดลองก็ประทับใจครับ หลังจากนั้นก็สั่งเพิ่มมาตลอดเลยครับ สำหรับผมถ้าเป็นของคนไทยแล้ว ถ้าเป็นของดีมีคุณภาพ ผมสนับสนุนแน่นอนครับ
ใช้สายของ Smallroomcable ในส่วนไหนบ้างครับ
แทบจะทุกส่วนเลยครับกับทุกอุปกรณ์ของผม ตั้งแต่ wiring พวก loop เข้า effect ต่างๆ จาก amp ไป amp ไปที่ wah เพราะของพี่เต้ยสามารถสั่งทำความยาวเป็น custom ได้เลย ผมแค่นั่งวัด พอเสร็จก็โทรสั่งเลยครับ แถมมาส่งให้ถึงบ้าน สะดวกสบายมากครับ ชอบมากเลย ( 555 )
ความประทับใจที่เกิดจากการใช้สายของ Smallroomcable

อันดับแรกคือเรื่อง Sound เลยครับ เวลาผมซื้อสาย Cable มาไม่ว่าของยี่ห้ออะไรผมจะลอง Sound ก่อนเลย โดยผมจะทกลองโดยการต่อตรงจากกีตาร์ของผมไปที่แอมป์ที่ผมเล่นอยู่ทุกวันนี่แหล่ะครับ โดยไม่ต้องผ่านอุปกรณือื่นใดเลย ซึ่งตรงนี้จะทำให้ผมรับรู้ Sound ของมันได้มากที่สุด ที่ผมเคยลองมาบางอันมันจะ Drop บางอันมันจะอู้เหมือนไม่มีย่านแหลม-ย่าน high มาเลย บางอันมันก็มีแต่ high แต่ไม่มีเนื้อ ส่วนของ Smallroomcable นี่มันจะมากลางๆครับ ไม่อู้ไม่แหลมเกินไปและก็ไม่ Drop ครับ อันดับสองผมจะดูที่ข้อต่อต่างๆพอเสียบอะไรเสร็จแล้วก็จะลองตบๆขยับๆตามจุดต่างๆดู ถ้าไม่มีปัญหาอะไร เช่นไม่มีเสียงค่อกๆแค่กๆ ผมก็ถือว่าผ่านแล้วครับ ก็เลยทำให้ต้องสั่งของพี่เพิ่มอีก..ยาว..เลยครับ
เหตุผลใดที่ทำให้คุณ ชาย ยังใช้สายของ Smallroomcable มาจนถึงทุกวันนี้ครับ
ความทนทานครับ คือสำหรับผมถ้าจะเปลี่ยนอะไรก็แสดงว่ามันต้องมีปัญหาแน่นอน แต่นี่มันไม่เคยมีปัญหาเลยครับ มีแต่สั่งเพิ่มๆมาตลอด
อยากให้คุณชาย ฝากข้อคิดหรือแนวทางสำหรับน้องๆหรือใครก็ตามที่อยากทำงานในสายดนตรีครับ
ก็ต้องใจรัก แล้วก็ต้องตั้งใจครับ อย่าเพิ่งไปคาดหวังว่ามาเล่นดนตรีเพื่อจะหวังรวยหรืออยากมีชื่อเสียง ผมเห็นหลายคนแล้วครับที่เริ่มต้นด้วยความคิดแบบนี้ แล้วก็ไปไม่รอดครับ บางครั้งเราไปคาดหวังให้คนอื่นมาชอบเรา แต่พอลองย้อนถามตัวเองดูเรายังตอบไม่ได้เลยว่าเราชอบเพลงที่เราเล่นอยู่หรือเปล่า เราก็ต้องตอบตัวเองให้ได้ก่อนครับ
คือว่า ต้องรู้จักตัวเองก่อน เป็นตัวของตัวเอง
ใช่ครับ ผมเห็นบางคนเริ่มแต่งเพลงก็เพราะอยากดัง อยากมีชื่อเสียง แล้วถามจริงๆว่าใจมันเต็มที่กับเพลงหรือยัง ไอ้ที่ทำมันเป็นตัวตนของเราจริงๆหรือเปล่า คือเรียกว่ามันต้องเริ่มจากการแต่งหรือเล่นในสิ่งที่ตัวเองอยากฟังก่อนนะครับ ไม่ใช่เริ่มจากการไปเล่นหรือแต่งในสิ่งที่คนอื่นอยากฟัง แต่ตัวเองไม่ได้อยากฟังในสิ่งนั้นเลย ลองคิดดูว่าในโลกนี้มีคนที่กำลังทำแบบเดียวกับเราอีกไม่รู้ตั้งกี่ล้านคนครับ ถ้าเราไม่เป็นตัวของตัวเอง ไม่มีความชัดเจน มันก็จะไม่มีความแตกต่าง และก็ไม่มีใครมาจดจำเราหรอกครับ
ความตั้งใจก็สำคัญมากครับ บางครั้งมีอุปสรรคมาขวางก็อย่าไปท้อครับ ถ้าอยากจะทำจริงๆมันก็ต้องทำให้ได้ครับ อย่างพวกผมตอนทำอัลบัมแรก ก็ไม่มีอะไรกันมาเลยครับ แค่ตั้งใจว่าอยากจะมีเพลงไปเล่นงานอินดี้ โดยที่ได้เล่นเพลงของตัวเอง แล้วก็มีแผ่นเอาไปวางขายกันเอง ไม่ได้คาดหวังว่าจะต้องได้อยู่กับค่ายใหญ่ๆอะไรมาก่อนเลย ตอนนั้นก็รวบรวมเงินกันในวงคนละไม่กี่พันบาท แล้วก็เดินเข้าห้องอัด ขอคิวได้ 2 วัน ก็อัดมา 8 เพลงแล้วก็มานั่งปั๊มแผ่นกันเอง ก็ใช้คอมฯที่บ้านนี่แหล่ะครับ ปั๊มออกมาก็ประมาณพันแผ่น จนคอมฯแทบพังครับ ( 555 ) แล้วก็ต้องสกรีนแผ่นกันเอาเองครับ ไม่มีตังไปจ้างเค้าหรอกครับ เดี๋ยวผมไปหยิบบล็อกสกรีนมาให้ดูครับ
ทุกอย่างทำด้วยมือ

ครับ สกรีนกันเองด้วยมือครับ ปกอัลบัมก็ไปซื้อกระดาษชนิดมันมาพิมพ์กันเองครับ แล้วก็นั่งตัดกระดาษกันเอง อัลบัมแรกของพวกเราไปวางขายในงานนั้นก็ขายหมดเลยครับ ก็คือถ้าเราตั้งใจที่จะเป็นตัวเราเองจริงๆแล้วแตกต่างจากคนอื่น มันก็ต้องมีคนที่เห็นแน่ๆละครับ แล้วก็จะมีแฟนเพลงเองละครับ ก็คือคนที่เข้าใจเราน่ะครับ ผมว่านักดนตรีไม่ใช่ดารา และดาราก็ไม่ใช่นักดนตรี แม้จะอยู่ใกล้ๆกันแต่มันก็ต่างกันครับ คือมันมีหน้าที่และวิธีการไม่เหมือนกัน ผมว่านักดนตรีที่ดีต้องมีผลงานที่ดีออกมาให้เห็นก่อน แล้วสิ่งอื่นๆจะตามมา ถ้าไม่มีผลงานก็เป็นการยากที่เราจะอยู่ในสายงานนี้ครับ สำหรับการอยุ่แบบยาวๆนะครับ ถ้าอยู่แบบผ่านมา ผ่านไป ก็มีให้เห็นเยอะครับ เพราะฉะนั้นก็ต้องตั้งใจให้มากที่สุด เต็มที่กับสิ่งที่เราเป็นให้มากที่สุดครับ อย่าเพิ่งไปคาดหวัง หรือไปคิดว่าทำไปแล้วจะได้อะไรครับ พอถึงเวลาของมันๆก็จะมีเส้นทางให้เราไปต่อเองละครับ
ข้อคิดพิเศษจากใจคุณ ชาย สำหรับน้องๆหรือทุกๆคนที่รักและหลงใหลในเสียงเพลง Metal ( เป็นพิเศษ ) ครับ
ถ้าชอบแนวนี้เป็นพิเศษ ผมขอให้ฟังเพลงหลายๆแนวครับ แล้วก็อย่าไปดูถูกแนวอื่น ไม่ว่าจะเป็น Pop Jazz Rap Raggae Ska ฯลฯ สุดท้ายดนตรีก็มีโน้ต 7 ตัวเหมือนกันครับ เดี๋ยวนี้ผมเห็นเด็กบางคนมาแบบ กรูแนวนี้เจ๋งกว่า แนวอื่นไม่ได้เรื่อง ผมก็ไม่ทราบว่ามีใครไปขีดเส้นคำจำกัดความว่าแนวไหนดีกว่าแนวไหนตั้งแต่เมื่อไรครับ มันไปเจ๋งกว่าที่แนวได้อย่างไร ถ้าชอบดนตรีจริงๆต้องไม่จำกัดแนวและเปิดใจให้กว้างครับ อย่างน้อยที่สุดถ้าเราไม่ชอบอะไรก็แค่ไม่ต้องฟังครับ แต่ไม่ใช่ไปต่อว่าคนอื่นที่เค้าชอบแนวอื่นๆครับ โดยเฉพาะถ้าเป็นนักดนตรีก็ควรจะต้องฟังเพลงหลายๆแนว จะทำให้เรามองโลกในแง่ของดนตรีกว้างขึ้นด้วยครับ บางทีหลายๆคนอาจจะไปซีเรียสกับการแบ่งแยกแนวเพลงอะไรมากมายจนบางทีอาจลืมไปแล้วว่า สุดท้ายดนตรีก็คือสิ่งที่ทำให้เรามีความสุขครับ แค่นั้นเองจริงๆครับ
บทสัมภาษณ์พิเศษที่พิเศษจริงๆจากคุณ ชาย มือกีตาร์วง BrandNew Sunset เมื่อ 24 พ.ค.2552
Smallroomcable ขอขอบคุณ คุณ ชาย BrandNew Sunset มา ณ โอกาสนี้ด้วยครับ